Davy is de laatste kat die we nog niet hebben voorgesteld en ook bij ons woont.
Davy is de dochter van Norie, waar ik eerder al over geschreven heb. Davy heeft een vacht met verschillende kleuren en heeft een fijn postuur. Moeder heeft het gezellig gehad, bedenk ik me dan maar. Davy is niet de gezelligste kat die we hebben… Voordat we verhuisden was er nog niet veel aan de hand, maar na de verhuizing was ze angstig geworden. Angstig voor geluiden, andere katten. Ze sloop laag door het huis, al blazend en grommend naar haar andere huisgenootjes. Dat heeft ze van haar moeder geërfd. Af en toe een tik uitdelen was haar ook niet vreemd. Davy is ook soms dagenlang weg. Net zoals Jacky. En dat blijven spannende momenten.
Maar Davy is ook een kat die heel graag gezien wil worden. Aandacht aan haar geven is belangrijk! Soms ligt ze in een diepe slaap en dan begint ze plots ‘huilend’ te mauwen. Dan is het tijd om haar even te knuffelen. Davy kan je ook op elke centimeter volgen en in de gaten houden: ze kijkt echt waar je mee bezig bent. Heel af en toe speelt ze wel met één van de andere katten en dat zijn momenten om van te genieten. Maar meestal lopen de andere katten met een wijde boog om haar heen. Ik betrap mezelf erop, dat ik vaak denk dat ze wellicht een trauma heeft opgelopen door de verhuizing en het verliezen van haar moeder. Voor zover dat dan mogelijk is…
Davy is echt een vreemde kat in de bijt. Klein en fijn, maar fel. Knuffelen bepaalt zij. Maar als ze wil knuffelen, nou… dan kan het nooit genoeg voor haar.
Met lieve kattengroet,
Dale