Wachten

Gepubliceerd op 31 oktober 2022 om 17:09

Hoewel ik er niet zo bij stilstond, heeft Svennie toch heel wat van Kees ‘overgenomen’. Nu heb in in beide gevallen er voor gezorgd, dat ze een stap verder namen in het ‘wenproces’. Zo had ik Kees, nadat ze enkele dagen boven bivakkeerde toen ze bij ons kwam , naar beneden gedirigeerd. Svennie had ik, toen we haar ophaalde, in de nek gepakt om haar in de mand te krijgen en toen had ze me flink gebeten. Maar ik week niet.

 

Omdat ik vaak pas laat in de middag hoef te beginnen met werk, kan ik ook veel tijd investeren in de ‘nieuwkomers’. Vooral als ik dan alleen ben. Laat in de avond is ook vaak zo’n moment. Dan durven de katten net iets meer. Ik heb dan ook eerder geschreven, dat ik uuuuuren lang met Svennie ben bezig geweest. Zo ook met Kees. Dat resulteert toch vaak in een speciale band met elkaar. Met Kees was die band er onvermijdelijk, maar met Svennie is die er ook, zij het op een iets andere manier.

 

Svennie heeft momenteel een sweater van mij geconfisqueerd. Deze lag op de bank. Ze rook eraan en ging er in liggen. En dat doet ze nu elke dag.

 

Van de week kwam ik uit de slaapdienst en Floor vertelde me dat, vanaf het moment dat ik weg was naar mijn werk, tot het moment dat ik weer terugkwam, ze niet van mijn sweater week. Echt aan het wachten.Toen ik mezelf op de bank plofte, kwam Svennie direct op de leuning tegen me aan liggen. Dichterbij dan dat komt ze niet.

 

Hoewel Kees echt op schoot klom en opgepakt wilde worden, doet Svennie dat niet. Maar ze toont absoluut dezelfde soort genegenheid/dankbaarheid naar haar personeel toe!

 

Met lieve kattengroet,

 

Dale