Ik word wakker en stap uit bed. Tenminste, ik stap bijna op Boefie en donder bijna onderuit. Hartverzakking, maar wakker.
Ik kleed me aan, nog steeds bijkomend van het eerste avontuur, en loop de trap af. Op de één na onderste trede ligt Jacky.. Terwijl ik mijn stap al heb ingezet, zie ik op het laatste moment Jacky liggen. Met een laatste reddingspoging, maak ik dus een extra grote stap. Ik klap net niet door mijn enkels en stuiter bijna met mijn hoofd tegen de gangdeur. Ik vervloek Jacky, die nog steeds triomfantelijk en languit op de traptrede ligt.
Hartverzakking twee.
Ik open de gangdeur, welke toegang biedt tot de woonkamer. Dan springt Jacky van de traptrede en gaat dan zo dicht op mijn voeten lopen, dat ik hem moet ontwijken om niet te vallen. Jacky vindt het dan ook leuk om tussen je benen door te gaan lopen. Het lopen wordt je schier onmogelijk gemaakt…
Ik heb de hordes overleefd en ben in de keuken terechtgekomen, alwaar ik eten voor de katten wil pakken. Ik buk om voer uit het keukenkastje te pakken en terwijl ik me weer omhoog wil richten, zoeft Kees vliegend langs mijn hoofd. Kees sprong vanaf de eettafel op het aanrechtblad. Was ik toch bijna onthoofd door een vliegende kat….
Al zwalkend door de katten, kan ik ze allemaal van voer voorzien. Missie geslaagd.
Zo. Eerst koffie.
Met lieve kattengroet,
Dale